Nie można pozwolić na manipulowanie rozliczaniem wydatków

Możliwość rozpoznania kosztu na podstawie innego dokumentu niż faktura czy rachunek, w przypadku ich braku, zarezerwowana jest wyłącznie do przypadków, gdy ten brak ma charakter trwały.

Spółka opisała procedurę zamknięcia ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego. Zgodnie z nią, koszty nabycia towarów lub usług w okresie sprawozdawczym ujmuje w księgach w terminie 2–3 dni po zakończeniu tego okresu, a następnie w ciągu kolejnych 2–3 dni księgi zamyka.

Firma zauważyła, że na dzień zakończenia księgowania kosztów może nie posiadać faktur lub rachunków dokumentujących poniesione koszty. W takiej sytuacji koszty te księguje na podstawie szacunków, sporządzonych na podstawie posiadanych danych, jako dowody wewnętrzne. Gdy kwota kosztu wynikająca z później otrzymanej faktury/rachunku jest inna od oszacowanej, różnica ta księgowana jest w następnym okresie rozliczeniowym. Spółka zapytała, czy wydatki kwalifikowane jako koszty pośrednie powinny być rozpoznawane w momencie ich poniesienia, rozumianym jako ujęcie w księgach rachunkowych zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Sama uważała, że w każdym z przypadków decyduje moment ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, co następuje już w nowym okresie rozliczeniowym.

Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Tłumaczył, że podatkowe rozliczenie kosztów pośrednich może nastąpić wyłącznie na podstawie faktury (rachunku), a nie...